رشد و پیشرفت روزافزون صنعت خودروسازی چین تقریباً برای همه مشهود است. امروز گروه‌های خودروساز چینی مالک برندهای شناخته شده‌ی جهانی هستند و بازار این کشور به‌عنوان بزرگ‌ترین بازارخودروی جهان، میزبان شرکت‌های معتبر خودروسازی است.
تقریباً ۱۰ سال پیش بود که تحلیل‌گران صنعت خودروسازی، از ورود محصولات چینی به بازارجهانی خبر دادند. امروز اما خودروهای چینی بخش قابل توجهی از سهم بازارجهانی، غير از اروپا و آمریکا را در اختیار دارند که روز‌به‌روز این مقدار افزایش می‌یابد. برای نقد و بررسی خودروهای چینی هر کارشناس باید تجربه‌ی بهترین‌های جهان را داشته باشد و قرار دادن خودروی چینی در برابر فردی که معیار مناسبی ندارد، نتایج قابل استنادی به‌دست نمی‌آورد.
به‌همین منظور و ارائه‌ی درک بهتر از محصولات چین، در ادامه به بررسی تخصصی تیم تحریریه‌ی وب‌سایت موتور1 خواهیم پرداخت. کارشناسان این وب‌سایت معتبر آمریکایی، برای دومین بار به نمایشگاه خودروی پکن مراجعه کردند و در حاشیه بازدید از این نمایشگاه، به تست برخی مدل‌های چینی پرداختند. نمایندگان شرکت‌های چینی، جدیدترین محصولات خود را که بیشتر در کلاس شاسی‌بلند و کراس‌اور بودند در مرکز تست ۲.۵ کیلومتری کایزه پکن در اختیار کارشناسان موتور1 قرار دادند. مدل‌های مختلف از برندهای کوروس، جیلی، سایک، وولینگ و چانا (چانگان) توسط تیم موتور1 تست شدند.
کوروس 5
پیشرانه: ۴ سیلندر خطی ۱.۶ لیتری توربوشارژ
قدرت: ۱۵۴ اسب بخار
گشتاور: ۲۳۰ نیوتن‌متر
جعبه‌دنده: ۶ سرعته اتوماتیک با سیستم انتقال قدرت محور جلو
وزن: ۱۶۰۰ کیلوگرم
قیمت مدل پایه: ۲۲ هزار دلار
قیمت مدل تست شده: ۳۰ هزار و ۶۰۰ دلار
همانطور که کاملاً قابل درک است، معمولاً خودروهای گران‌قیمت‌تر در برابر خودروهای اقتصادی عملکرد بهتری دارند. شاسی‌بلند کامپکت و محور جلوی کوروس 5 گران‌ترین مدل تست شده توسط کارشناسان موتور1 است که در نگاه اول می‌توان تصور وارادت آن به بازار آمریکا را منطقی دانست. با قیمت بیش از ۳۰ هزار دلار، کوروس 5 در رده‌ی مدل‌های نزدیک به کلاس لوکس بازار چین قرار می‌گیرد. پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری توربوشارژ سرعت زیادی در اختیار راننده قرار نمی‌دهد، اما به‌لطف وجود یکی از بهترین گیربکس‌های ۶ سرعته خودکار در بین مدل‌های چینی تست شده، انتقال قدرت به محور جلو روان است. در حالی‌که بیشتر خودروها با این نوع گیربکس تمایل به تعویض‌دنده سریع و باقی‌ماندن در دنده‌های سبک‌تر دارند، جعبه‌دنده‌ی کوروس 5 بیشتر مطابق میل راننده به دنده معکوس می‌رود.
در سرسخت‌ترین قسمت‌های پیست، سیستم تعلیق اسپرت، تایرها و به‌طور کلی دینامیک رانندگی کوروس 5 خوش درخشید. شاید باید گفت که کابین کوروس 5 الهام قابل توجهی از محصولات فولکس واگن گرفته و درمجموع یادآور سواری نسل گذشته‌ی فولکس واگن تیگوان است. سواری کوروس 5 در برابر دیگر شاسی‌بلندهای چینی نمره‌ی بهتری می‌گیرد. اما در بخش طراحی، کوروس 5 ترکیب پورشه کاین در نمای عقب، رنجرور ایوک در نمای جلو و شاید کمی ساترن VUE آمریکایی باشد. اگر مقامات شرکت کوروس قصد دارند تا این مدل را به بازار آمریکا یا اروپا عرضه کنند، باید حداقل به‌جهت ارائه‌ی محصولی با طراحی متفاوت، فیس‌لیفت کوروس 5 را در نظر بگیرند.
چانگان EADO
پیشرانه: ۴ سیلندر خطی ۱.۶ لیتری
قدرت: ۱۲۶ اسب بخار
گشتاور: ۱۷۰ نیوتن‌متر
جعبه‌دنده: ۶ سرعته اتوماتیک با سیستم انتقال قدرت محور جلو
وزن: ۱۳۴۰ کیلوگرم
قیمت مدل پایه: ۱۱ هزار ۸۰۰ دلار
قیمت مدل تست شده: ۱۶ هزار و ۶۰۰ دلار
سدان کامپکت EADO دومین مدل سدان و یکی از سریع‌ترین خودروهای چینی تست شده بود. درواقع به‌دلیل وجود بیشتر مدل‌های شاسی‌بلند، EADO جلب توجه بیشتری می‌کرد. البته سریع بودن چانگان EADO در پیست مانع بررسی موشکافانه‌ی سواری و دینامیک رانندگی آن نشد. کارشناس موتور1 هنوز با اخرین نسل از تویوتا کورولا در پیست رانندگی نکرده است، اما پس از تست EADO، با توجه به قیمت و کلاس، معیار بهتری از کورولا در نظر نگرفت. سیستم تعلیق سدان چانگان نرم بود اما نه به‌قدری در مسیر اسلالوم کاملاً ناامیدکننده باشد. فرمان تعادل کافی ندارد و بسیار کند عمل می‌کند؛ از طرفی سرعت لازم برای مانورهای کوتاه را هم در اختیار می‌گذارد.
در بخش طراحی اما داستان همیشگی خودروهای چینی تکرار می‌شود و چانگان EADO هم با الهام قابل توجه از محصولات برندهای شناخته‌شده‌ی جهانی طراحی شده است. اصلاً نمی‌توان با نگاهی کوتاه به نمای جلوی EADO، شباهت آن با زبان طراحی لکسوس را انکار کرد ولی در پایان، هماهنگی کلی طراحی در در EADO دیده می‌شود. اگر به تصاویر کابین چانگان EADO نگاه کنید، حتماً فضای داخلی این خودرو را در سطح مدل‌های ژاپنی یا کره‌ای تصور می‌کنید. طرح صاف پایین فرمان، تزئینات کروم و نمایشگر بزرگ سیستم اطلاعات و سرگرمی همه جلب توجه می‌کنند. اما در نگاهی نزدیک، به‌خصوص طرح چوب کنسول مرکزی و تزئینات تمام بخش‌های کابین کاملاً سرسری و بدون کیفیت بوده و اصلاً به جزئیات توجه نشده است.
در صورت فروش چانگان EADO در بازار آمریکا و امکان رقابت با ارزان‌ترین محصولات ژاپنی میتسوبیشی و نیسان، باید قیمت آن از این مبلغ هم پایین‌ترباشد.
جیلی بویه
پیشرانه: ۴ سیلندر خطی ۱.۸ لیتری توربوشارژ
قدرت: ۱۸۱ اسب بخار
گشتاور: ۲۸۵ نیوتن‌متر
جعبه‌دنده: ۶ سرعته اتوماتیک با سیستم انتقال قدرت محور جلو
وزن: ۱۷۴۵ کیلوگرم
قیمت مدل پایه: ۱۵ هزار ۵۰۰ دلار
قیمت مدل تست شده: ۲۵ هزار و ۱۰۰ دلار
علی‌رغم قیمت بسیار پایین‌تر جیلی بویه (Boyue) در مقایسه با کوروس 5، کراس‌اور کامپکت جیلی سواری بهتر و کیفیت مونتاژ بهتری از دیگر خودروهای تست شده داشت. برند جیلی در سطح جهانی شناخته شده است و چند برند معروف دیگر، مانند لوتوس و ولوو را هم در اختیار دارد. کاملاً مشخص است که بویه، با اشتراک‌گذاری دانش مهندسان برندهای زیرمجموعه‌ی جیلی ساخته شده است. طراحی بدنه جیلی بویه با جلوپنجره‌ی طرح پنج‌ضلعی، خطوط نسبتاً عمیق و سقف شناور با‌این باالهام قابل توجه است و می‌توانست با کمی اصلاحات جزئی به‌عنوا محصول نیسان یا هیوندای نیز شناخته شود.
درواقع مشکل همین است که بازهم زبان طراحی یک شرکت چینی اختصاصی نیست. این مشکل در طراحی کابین نیز به چشم می‌خورد. فضای داخلی بویه، بهشت پلاستیک‌ها با طرح فلز درکنار انواع دکمه‌های سیاه رنگ است. جیلی بویه در بازار آمریکا با وجود مدل‌های فوق‌العاده بهتری مانند میتسوبیشی اوتلندر اسپرت، هیچ حرفی برای گفتن نخواهد داشت.نکته‌ی مثبت بویه، قوای فنی و شاسی متعادل آن است. پیشرانه‌ی توربوشارژ در مسیرهای مستقیم گشتاور موردنیاز را در اختیار می‌گذارد. با اینکه گیربکس اتوماتیک ۶ سرعته بویه چندان هم چابک نبود، اما حداقل در مقایسه با دیگر خودروهای چینی تست شده، عملکرد بهتری داشت. بهترین بخش جیلی بویه، فرمان و سیستم تعلیق سخت آن است که سواری را لذت‌بخش می‌کند.
وولینگ هنگ گوآنگ S3
پیشرانه: ۴ سیلندر خطی ۱.۴ لیتری
قدرت: ۱۱۰ اسب بخار
گشتاور: ۱۴۶ نیوتن‌متر
جعبه‌دنده: ۶ سرعته دستی با سیستم انتقال قدرت محور جلو
وزن: ۱۵۳۸ کیلوگرم
قیمت مدل پایه: ۸ هزار ۹۰۰ دلار
قیمت مدل تست شده: ۱۲ هزار و ۸۵۰ دلار
شاسی‌بلند بزرگ و کم‌قدرت وولینگ نمونه‌ی بسیار خوبی از منحصربه‌فرد بودن بازار خودروی چین است. در چند کشور جهان، شاسی‌بلند با سه ردیف صندلی، ۱۱۰ اسب بخار قدرت، گیربکس دستی و قیمت ۹ هزار دلاری می‌توان فروخت؟ مسلماً بازارآمریکا چنین مدلی را قبول نمی‌کند. البته همیشه خودروهای ارزان‌قیمت مشتری خواهند داشت و شاید افرادی در آمریکا باشند که با دیدن یک شاسی‌بلند بزرگ با سه ردیف صندلی، کابین جادار و قیمت زیر ۱۰ هزار دلار، وسوسه شوند. ابعاد S3 بسیار عجیب است؛ طول آن برابر هوندا CR-V، ارتفاع مشابه جیپ گرندچروکی اما فقط چند میلی‌متر عریض‌تر از هوندا فیت.
متریال استفاده شده در فضای داخلی اما چندان عجیب نیست و بوی پلاستیک بی‌کیفیت تمام کابین را پر کرده است. شرکت خودروسازی وولینگ با ساخت مدل‌های مختلف ون در چین شهرت پیدا کرده است که حالا از این تجربه در ساخت شاسی‌بلند استفاده می‌کند. شاید باید اعتراف کرد که با این قیمت پایین، کیفیت S3 قابل قبول است. سواری شاسی‌بلند وولینگ دقیقاً مشابه مشخصات فنی آن؛ عجیب است. S3 در پیست جایی ندارد مگر اینکه هدف آن انتقال راننده و تیم مهندسی از یک قسمت پیست به قسمت دیگر باشد. در بخش عملکرد فنی با ۱۱۰ اسب بخار از پیشرانه‌ی تنفس طبیعی ۱.۴ لیتری، تقریباً هیچ سرعتی نصیب راننده نمی‌شود. شتاب بیشتر از آنکه قابل اندازه‌گیری باشد، در S3 بیشتر یک مفهوم مبهم تعریف می‌شود. شاید لذت‌بخش‌ترین عملکرد فنی S3، تقلای پرسروصدای پیشرانه‌ی کوچک آن در دورموتورهای بالا و تعویض دنده باشد.
سایک مکسوس D90
پیشرانه: ۴ سیلندر خطی ۲ لیتری توربوشارژ
قدرت: ۲۲۱ اسب بخار
گشتاور: ۳۶۰ نیوتن‌متر
جعبه‌دنده: ۶ سرعته اتوماتیک با سیستم انتقال قدرت تمام چرخ محرک
وزن: نامشخص
قیمت مدل پایه: ۲۴ هزار ۶۰۰ دلار
قیمت مدل تست شده: ۴۱ هزار و ۸۰۰ دلار
مکسوس D90 محصول مهندسی گروه خودروسازی شانگهای یا به‌اختصار سایک (SAIC)، در بین مدل‌های تست شده بیشترین اعداد شامل بزرگ‌ترین ابعاد، بیشترین قدرت، بیشترین چرخ‌های محرک و بیشترین قیمت را به همراه داشت.باوجود پیشرانه‌ی ۲ لیتری مدرن و قیمت بیش از ۴۰ هزار دلار، برای بررسی دقیق مکسوس D90 معیارهای مناسبی در آمریکا وجود دارد. مکسوس D90 دقیقاً مشابه نسخه‌ی چینی یک شاسی‌بلند لوکس ساخت برند جهانی است. کابین پر از چرم، دوخت‌های باکیفیت و صندلی‌های راحت حس یک آئودی را تداعلی می‌کنند.
اما این حس فقط در کابین وجود دارد و سواری D90 اصلاً قابل مقایسه با محصولات آئودی نیست. با اینکه سیستم تمام چرخ محرک D90 به‌صورت دائمی بوده اما سواری آن مانند شاسی‌بلندهای واقعی با شاسی مستقل است که البته D90 شاسی یکپارچه دارد و از لحاظ فنی، کراس‌اور محسوب می‌شود. به‌دلیل سیستم تعلیق و فنربندی نرم، به‌محض فشردن پدال گاز دماغه D90 اوج می‌گیرد و با ترمزگیری حتی ملایم، دماغه خودرو به آسفالت خیر می‌شود. با این‌حال سواری D90 به ترسناکی وولینگ نیست، ولی به‌هیچ‌وجه هم مناسب رانندگی تهاجمی نیست.
جیلی X1
پیشرانه: ۴ سیلندر خطی ۱.۳ لیتری
قدرت: ۸۷ اسب بخار
گشتاور: ۱۲۰ نیوتن‌متر
جعبه‌دنده: ۴ سرعته اتوماتیک با سیستم انتقال قدرت محور جلو
وزن: نامشخص
قیمت مدل پایه: ۶ هزار ۳۰۰ دلار
قیمت مدل تست شده: ۹ هزار و ۱۰۰ دلار
نباید بر اساس مشخصات فنی جیلی X1 را قضاوت کرد. شاید X1 با قیمت ۶ هزار دلار و قدرت ۸۷ اسب بخار جذاب به‌نظر نرسد، ولی رانندگی با آن فوق‌العاده لذت‌بخش است. حتی با گیربکس قدیمی ۴ سرعته هم جیلی X1 در پیست گردوخاک به‌پا کرد. نکته‌ی عجیب این است که X1 به‌عنوان کراس‌اور فروخته می‌شود. ارتفاع پایین، تایرها و رینگ‌های کوچک همه یادآور یک هاچ‌بک هستند. از طراحی بدنه الهام گرفته شده، کابین پر از پلاستیک بی‌کیفیت و فنربندی نرم آن که بگذریم، فاصله‌ی کم محورها و فرمان تیز X1، سواری هیجان‌انگیز جیلی را به راننده تقدیم می‌کند.
بر اساس گفته‌های نمایندگان جیلی، X1 یک خودروی شهری با ابعاد کوچک و مناسب زنان است. با وجود بخش نقص‌های ریز و درشت، جیلی X1 به‌عنوان یک خودروی شهری عملکرد خوبی داشت. همانطور که از بررسی تیم موتور1 مشخص است، بزرگ‌ترین مشکل بیشتر خودروهای چینی طراحی است. ظاهر خارجی و داخلی یکی از عواملی است که هنوز شرکت‌های چینی در آن الهام‌گیری و گاهی کپی می‌کنند. مورد دیگر پیشرفت قابل توجه محصولات جیلی در شاسی مدل‌های مختلف است. به‌نظر می‌رسد که تلاش مقامات این برند در مالکیت شرکت‌های دیگر بی‌ثمر نبوده باشد.
نظر شما در مورد خودروهای چینی موجود در بازار کشورمان چیست؟ لطفاً دیدگاه‌های خود را با ما در میان بگذارید.