دانشمندان لایه ی فوق نازک و انعطاف‌پذیری تولید کرده‌اند که قابلیت انتشار نور لیزر را دارد. آن‌ها این ابزار را روی لنزهای چشمی امتحان کردند و نتیجه‌ی این بررسی نشان داد که چنین لنزی می‌تواند اشعه‌های لیزری را از چشم افراد پرتاب کند.
البته قدرت پرتاب لیزری این لنز در حدی نیست که بتواند آسیبی به چشم برساند. از نظر پژوهشگران، این تکنولوژی می‌تواند در مواردی مانند برچسب‌های امنیتی یا خوانش بارکدهای لیزری کاربرد داشته باشد. این فیلم نازک شامل غشایی انعطاف‌پذیر، به ضخامت کم‌تر از یک هزارم میلی‌متر است که به‌آسانی می‌تواند روی اسکناس‌های پلیمری یا سطح پلاستیکی نرم لنزهای چشمی چسبانده شود.
به این ترتیب، با قرار دادن یک شبکه‌ی نانومقیاس داخل غشاهای پلیمری موجود روی بستر شیشه‌ای، اشعه‌ی لیزر شکل خواهد گرفت. این غشاها می‌تواند روی دیگر سطوح قرار بگیرند. در صورتی که این لنز با لیزر دیگری برانگیخته شود، طول موجی بین ۴۲۰ تا ۷۰۰ نانومتر از خود ساطع می‌کند. این مقدار طول موج، بسته به ساختار ماده‌ی مورد مشاهده تعیین می‌شود و می‌تواند در مقدار مشخصی تنظیم شود. حتی می‌توان این تشعشع نور را مانند سری‌های صفر و یک موجود در بارکدها تنظیم کرد.
قدرت نور این لیزر بسیار ضعیف بوده و حدود یک نانووات است. این مقدار معادل یک میلیاردم وات است که حتی نمی‌تواند یک لامپ کم‌نور را هم روشن کند. با این حال، از نظر تیم پژوهشی، لیزر ساخته شده این قدرت را دارد که توسط یک اسکنر برداشت شود یا در خصوص برچسب‌های امنیتی به کار رود. مالت گاتر، سرپرست ارشد این تیم پژوهشی می‌گوید:
تولید چنین لیزری با این طول موج در موارد دیگر بسیار مشکل است.
به علت شباهت ساختاری چشم گاو با چشم انسان، از این نوع لنز در چشم گاو استفاده شد؛ ضمن این که یکی از این غشاها به ناخن انگشت یکی از پژوهشگران چسبانده شد. هر دو غشا یک پرتوی لیزری تولید کردند و مهم‌تر از همه این که لیزر تعبیه‌شده روی لنز در محدوده‌ی دید چشم به‌صورت ثابت، باقی ماند. پژوهشگران در این مقاله عنوان کردند:
ما توانستیم لیزری فوق نازک بسازیم که در آن هیچ‌گونه لایه‌ی آلی به‌کار نرفته است؛ ضمن این که، این نوع لیزر انعطاف‌پذیری بسیار بالایی در خواص مکانیکی و طول موجی از خود نشان می‌دهد.این خواص فیزیکی، همراه با حد ضعیف تابش لیزری، قابلیت‌های کاربردی منحصربه‌فردی ایجاد می‌کنند و این امکان را فراهم می‌کند تا به‌عنوان برچسب‌های امنیتی مورد استفاده قرار بگیرد و قابلیت اتصال روی مواردی مانند اسکناس، لنزهای تماسی و ناخن افراد را داشته باشد.
پژوهشگران اعلام کرده‌اند که بدون نیاز به تلاش و هزینه‌ی زیاد، می‌توان با سرعت بالایی به تولید انبوه این محصول جدید پرداخت.