دیدن و شنیدن داستان‌هایی درمورد نژادپرستی بر سلامت شما اثر می‌گذارد و اگر به آن‌ها توجه نشود احتمالا باعث بیماری فرد خواهد شد. اخبار اخیر درمورد محاکمه‌ی تینا فانتین و تبرئه‌ی جرالد استنلی (کشاورز سفیدپوست متهم به قتل جوان بومی به نام کلتن بوشی)، مواردی از تعهد سیستم قانونی کانادا به اعمال بومی‌ها و سلطه‌ی استعماری است.
سلطه‌ی استعماری اثر میان‌نسلی بدی روی سلامت ساکنین بومی اولیه و مهاجران بعدی (اشاره به اولین سفیدپوست‌های مهاجر) می‌گذارد.
طبق این مثال‌ها، خشونت اعمال‌شده روی افراد از جنس همان خشونتی است که سیاهپوستان تجربه می‌کنند: مدرسه‌ای که به پلیس اجازه‌ی دست‌بند زدن به یک دختربچه‌ی ۶ ساله سیاه‌پوست می‌دهد؛ سیستم کمک‌رسانی به کودکان که کودکی را از پناهگاهی در کشور سومالی تحویل گرفت و آن را در اختیار پدر و مادری قرار داد؛ ولی پس از چند سال دستور ترک خاک کانادا را برای او صادر کرد. او باید به کشوری برمی‌گشت که حتی زبانش را بلد نبود.
تأثیر استعمار و نژادپرستی ضد سیاه‌پوستی بر سلامت سیاهپوستان و مهاجران بسیار مخرب است. ما (گروه دست‌اندکار متن اصلی) تمامی سیستم‌ها، ساختارها و جوامعی را که باعث ادامه یافتن حس نفرت نسبت به همنوعان در تمامی سطوح زندگی می‌شوند، مسیریابی کردیم. تجربه و مبارزه با چنین سیستم‌هایی برای برقراری عدالت برای کودکان ما، خودمان و اعضای جامعه اثرات مخربی روی سلامت ما دارد.
من (نویسنده متن) به‌عنوان پژوهشگر، استاد و درمانگری در زمینه‌ی حقوق بشر و سلامت، اثرات عمیق نژادپرستی را مورد بررسی قرار داده‌ام و قصد دارم چندین مورد از بینش‌های خودم درمورد اثرات نژادپرستی بر سلامت افراد را به اشتراک بگذارم. امیدوارم با چنین کاری بتوانم جوامع را به‌سمت تغییر کلی نژادپرستی و خشونت سوق دهم و در این زمینه حمایت‌هایی از جانب افراد دلسوز دریافت کنم.
خشونت ادامه دارد
طبق گزارش جوامع و آمار شاخص سلامتی، تفاوت‌های زیادی بین افراد مهاجر و جمعیت بومیان یک منطقه یا جامعه وجود دارد. نژادپرستی سیستماتیک از طرق مختلفی روی سلامت چنین افرادی تأثیر می‌گذارد که عبارت‌اند از: محدود بودن حق انتخاب غذای سالم، شرایط زندگی ناکافی و مراقبت‌های بهداشتی نامناسب. نرخ مرگ‌ومیر نوزادان چنین جوامعی نسبت به افراد مقیم آن منطقه، تقریبا ۱۲ برابر است.
آمار چنین مسائلی توسط مقامات دولتی و بدون توضیحات کامل و بدون توجه به علل این مشکلات ارائه میشود. یکی از علل مشکلات، خشونت روزانه‌ی دولت علیه افراد است.
اعتراض خانواده و حامیان تلما فاول (عمه بزرگ تینا فانتین که او را بزرگ کرده بود) در جمعه ۲۳ فوریه ۲۰۱۸، پس از اینکه دادگاه درمورد قتل درجه دوم ریموند کورمیر، رأی به بی‌گناهی او داد.
گفته‌هایی از افراد بزرگ درمورد نژادپرستی و محکوم کردن آن وجود دارد. ما شاهد تلاش دوستان و همچنین رهبران جوامع برای مبارزه با اثرات روانی و احساسی نژادپرستی هستیم. با اینکه تأثیر نژادپرستی علیه سیاهپوستان بر سلامت جوامع سیاه‌پوستی مستند است، مطالعات آمریکا روشن‌گرانه‌تر به این گونه مسائل می‌پردازد.
در مطالعه‌ای در آمریکا، پژوهشگران ۱۵۷۴ تن از ساکنان بالتیمور را مورد بررسی قرار داده‌اند. ۲۰ درصد از این تعداد اظهار کردند که با نژادپرستی مواجه بوده‌اند. همین گروه ۲۰ درصدی دربرابر افرادی که تبعیض کمتری نسبت به آن‌ها شده است، از فشار خون سیستولیک بالاتری رنج می‌برند. به‌علاوه این گروه نسبت به بقیه مشکلات کلیوی زیادتری دارند.
طبق گزارش پژوهشگران در مطالعه‌های بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۳ درمورد تبعیض نژادی و افزایش ابتلا به سرطان سینه در زنان سیاه‌پوست آمریکا، زنان سیاه‌پوستی که تحت تبعیض نژادی بودند بیشتر به سرطان سینه دچار می‌شدند؛ مخصوصا زنان جوان سیاه‌پوست. طبق مطالعه‌ای محوری درسال ۲۰۱۱، هرچه مواجهه‌ی افراد آفریقایی-آمریکایی با فشار تبعیض نژادی بیشتر می‌شد، احتمال ابتلایشان به فشار خون بالا نیز افزایش یافته بود.
تعصب در پژوهش‌ها
این مطالعات تنها نشان‌دهنده‌ی بخشی از اثرات مخرب نژادپرستی روی سلامت افراد بود. متأسفانه اکثر مطالعات و پژوهش‌های صورت‌گرفته در آمریکا، انگلستان، نیوزیلند، استرالیا و کانادا، تحقیقاتی با مکانیزمی رسمی درمورد تأثیر نژادپرستی روی سلامت افراد انجام نداده‌اند. چنین موردی باعث بروز مشکل در جمع‌آوری اطلاعات علمی درمورد تأثیر نژادپرستی روی سلامت توسط دانشمندان میشود. درواقع با چنین رویکردی علم نمی‌تواند ثابت کند که نژادپرستی روی سلامت افراد تأثیر دارد. وقتی سیستم کلی، دسترسی شما را در خصوص جمع‌آوری اطلاعات درمورد تأثیرات نژادپرستی روی سلامت افراد محدود می‌کند، چگونه باید برای نژادپرستی علیه سیاهپوستان، شواهد مهم آماری ارائه داد؟ پژوهش بعدی از جمع‌آوری اطلاعات مربوط به سلامتی درمورد تأثیر نژادپرستی علیه سیاهپوستان در کانادا و سراسر جهان حمایت خواهد کرد.
در جوامع سیاه‌پوستی، هیچ شخصی از نژادپرستی مصون نیست: از افرادی که هنوز متولد نشده‌اند گرفته تا بچه‌های مدرسه‌ای یا بزرگسالان و سالخورده‌ها. خودآگاه یا ناخودآگاه، سلامتی ما با مشکل روبرو شده است.
تأثیر نژادپرستی روی زنان، قشر کارگری، هم‌جنس‌گرایان، معلولان، تازه‌واردان و … حتی از بقیه‌ی سیاهپوستان عادی هم بدتر است. چنین موقعی فشارها روی ذهن افراد بیشتر میشود و مشکلات ذهنی در کنار مشکلات فیزیکی آن‌ها را از پا درمی‌آورد. من چنین مسئله‌ای را خشونت متقاطع می‌نامم.
به‌عنوان مثال قتل عام مسلمانان در مسجد کبک و سیاست‌های ضد اسلامی، روی سلامت این افراد تحت نظارت و گوشه‌نشین تأثیر منفی می‌گذارد. دو تن از قربانیان قتل‌عام کبک، سیاه‌پوست بودند؛ اما این حقیقت به‌ندرت مطرح میشود. چنین مسئله‌ای تنها یکی از مثال‌های نژادپرستی داخل جوامع چند‌نژادی و چندرنگی است.
تأثیرات مخرب نژادپرستی از طرف پژوهشگران سلامتی، نادیده گرفته میشود یا در خفا باقی می‌ماند. مسلما چنین یافته‌هایی نشان‌دهنده‌ی غیر قانونی بودن سیستم‌های غالب حکومتی است و انسانیت و مسئولیت قدرت‌های استعماری را زیر سؤال می‌برد. بنابراین طبیعی است که پژوهش‌ها درمورد تأثیر نژادپرستی، بودجه زیادی دریافت نکنند و درنتیجه کسی به‌فکر پژوهش درخصوص چنین مسائلی نیفتد.
واقعی بودن تأثیرات بهداشتی مربوط به نژادپرستی، صحبت درمورد افراد فقیر، فقر، تنبلی و نیازمندی را با مشکل روبرو می‌کند. چنین افرادی باز هم قربانی می‌شوند و حتی نابرابری درقبال آن‌ها بدتر از قبل میشود. با این حال، درک نژادپرستی به‌عنوان نکته‌ی تعیین‌کننده‌ی سلامتی برای درک موانع اجتماعی و اقتصادی برای رسیدن به موفقیت بسیار مهم است.
وقتی ما نتوانیم تأثیر حقیقی نژادپرستی بر سلامت جوامع سیاه‌پوست را مورد خطاب و بررسی قرار دهیم، نه‌تنها اعضای جامعه‌ی خودمان را به‌دلیل بیماری‌های قابل‌پیشگیری و سرانجام مرگ از دست می‌دهیم، بلکه فرصت را برای تصحیح و حضور فعال در جنبش‌های ضد ظلم فراملیتی به باد خواهیم داد.
تظاهرات علیه برتری سفیدپوستان و نژادپرستی در مرکز شهر شیکاگو در ۲۱ آگوست ۲۰۱۷، بعداز تراژدی شارلوتزویل
اثرات سلامتی
قرار گرفتن درمعرض نژادپرستی در زندگی می‌تواند بر سلامتی ما تأثیر بگذارد. تکرار اقدامات خشونت‌آمیز علیه ما باعث تضعیف وضعیت سلامتی میشود.
تأثیر نژادپرستی ضدسیاه‌پوستی در سیستم آموزشی به‌خوبی قابل مشاهده است. بسیاری از افراد به دلیل رفتار خشونت‌آمیز و نژادپرستانه به مقدار غیر قابل توضیحی ترک تحصیل می‌کنند. چنین موردی وقتی در مراحل اولیه‌ی تحصیل صورت بگیرد، باعث میشود در آینده وضعیت افراد بسیاری بدتر از پیش شود.
نژادپرستی همچنین باعث میشود سیاهپوستان و سایر مهاجران به‌خوبی در زمینه‌هایی مثل پزشکی، روانشناسی و … استخدام نشوند؛ یا حقوق کمی دریافت کنند که این خود آسیبی جبران‌ناپذیر برای آن‌ها محسوب میشود.
حتی بدتر اینکه سیاهپوستان بیشتر اوقات مجبورند در شغل‌های سطح پایین کار کنند و فرصت رسیدن به قدرت و مقامات بالا را از دست بدهند؛ درنتیجه جامعه به دو دسته‌ی کمک‌کننده و کمک‌گیرنده تبدیل میشود که تقریبا تداعی‌کننده‌ی برده‌داری توسط سفیدپوستان است و سیاهپوستان باید در وضعیت بهداشتی نه‌چندان خوبی زندگی کنند.
تأثیر سپردن بچه‌های سیاهپوستان به دست دولت به دلیل طلاق والدین یا مشکلات میان‌نسلی اصلا در نظر گرفته نمی‌شود. وقتی چنین بچه‌هایی در سنین پایین که جزو سنین حساس زندگی آن‌ها محسوب میشود، بدون محافظت و حمایت در مقابل نژادپرستی و خشونت قرار بگیرند، غم و اندوه خودشان را مخفی می‌کنند یا در خودشان می ریزند و گاهی اوقات جامعه‌گریز می‌شوند. چنین موردی باعث به وجود آمدن چالش‌هایی در یافتن و دریافت مراقبت‌های مربوط به سلامتی میشود و وقتی آن‌ها به نتیجه‌ی دلخواه خود نرسند، ناامیدی آن‌ها را فرا می‌گیرد.
اینکه سیاهپوستان به‌دنبال درمان روانی و ذهنی نیستند، افسانه‌ای بیش نیست. دلیل این افسانه تصور غلط درمورد انعطاف‌پذیری فوق‌العاده یا به‌اصطلاح مقاوم بودن سیاهپوستان است؛ اما در حقیقت، کم‌پولی و دریافت نکردن خدمات، از سلامت و رفاه آن‌ها جلوگیری می‌کند که همین امر باعث میشود بسیاری از اعضای جامعه تنها در خفا و انزوا به‌دنبال خدمات بگردند.
بار منفی روی اذهان، بدن‌ها، سلامت و روح سیاهپوستان و سایر مهاجران، همه را در بر می‌گیرد.
قرار گرفتن درمعرض نژادپرستی در زندگی، می‌تواند سلامت ما را مختل کند.
احتمال تغییر
داشتن یک هیئت ضد نژادپرستی و برنامه‌ی اقدامات ضد نژادپرستانه‌ی تورنتو می‌تواند اوضاع را به‌سمت بهتر شدن سوق دهد. فعالیت‌های زیاد درطول سال‌های متمادی باعث به وجود آمدن چنین استراتژی‌هایی شده است.
میزان مؤثر بودن هیئت با قدرت اجرایی، تنوع اعضا، قدرتش در حذف تبعیض‌ها و بررسی اثرات نژادپرستی و خشونت بر زندگی روزانه‌ی سیاهپوستان و مهاجران جدید برآورده خواهد شد. بودجه‌ی پژوهش‌ها باید افزایش یابد. دانشگاه‌ها باید از جوامعی دانشمندان خود را استخدام کنند که مستقیما تحت تأثیر نژادپرستی بوده‌اند و کارشان بررسی این مسائل باشد تا بتوانند از این جوامع آسیب‌دیده حمایت کنند.
اگر مدرسه‌ی اختصاصی سیاهپوستان (که تنها یکی از آن‌ها در کانادا وجود دارد) به‌خوبی برای مبارزه با خشونت و نژادپرستی تأمین و حمایت شود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر اعضای هیئت منصفه‌ی بررسی قتل کلتن بوشی، همگی سفیدپوست نبودند، چه اتفاقی می‌افتاد؟
اگر به جنبش جان سیاهپوستان به‌عنوان یک جنبش برای عدالت عمومی جامعه نگاه کنیم که سعی در جلوگیری از جنایات علیه سلامت افراد دارد، چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر اطلاعاتی درمورد تأثیر نژادپرستی (هم با روش‌های تحقیق رسمی و هم غیررسمی) توسط سیاهپوستان و جوامع مستعمره جمع‌آوری کنیم تا برنامه‌هایی برای عدالت و استراتژی‌هایی برای سلامت پیاده کنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟
نظر شما درمورد نژادپرستی و پیامدهای آن چیست؟