سامسونگ امسال برای معرفی نسل جدید پرچمداران سری اس خود دوباره به کنگره‌ی جهانی موبایل بازگشت و طی مراسمی در جریان این کنگره، گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس را رونمایی کرد. نسل جدید پرچمداران سری اس سامسونگ هر چند از نظر ظاهری تغییر آنچنان و چشمگیری با نسل پیش نداشته، اما سامسونگ توجه خود را معطوف به بهبود جنبه‌های مختلف کاربری این دو گوشی‌هوشمند کرده است، هرچند می‌توان تغییرات کوچک اما تاثیرگذاری را نیز در طراحی گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس مشاهده کرد که در جهت بهبود تجربه‌ی در دست گرفتن این دو گوشی هوشمند بوده است.
گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس در درون کالبد خود، از وجود تراشه‌ای اسنپدراگون ۸۴۵ و اکسینوس ۹۸۱۰ بهره می‌برند. هر دو تراشه‌ی در نظر گرفته شده برای گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس مبتنی بر لیتوگرافی ۱۰ نانومتری توسعه یافته‌اند. اسنپدراگون ۸۴۵ که جدید ترین تراشه‌ی پرچمدار کوالکام است، در مقایسه با نسل پیشین شاهد بهبود ۲۵ درصدی عملکرد خود بوده است که شامل پردازش سریع‌تر و همچنین کاهش مصرف باتری است. اکسینوس ۹۸۱۰ نیز به عنوان تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ از وجود هشت هسته‌ی پردازشی بهره می‌برد که چهار هسته برای مدیریت پردازش‌های سنگین و چهار هسته برای پردازش‌های سبک‌تر مورد استفاده قرار خواهد گرفت. به گفته‌ی سامسونگ، اکسینوس ۹۸۱۰ نزدیک به ۴۰ درصد از نظر پردازشی در مقایسه با نسل پیشین بهبود یافته است. گلکسی اس ۹ از وجود چهار گیگابایت حافظه‌ی رم بهره می‌برد، حال آنکه برادر بزرگ‌تر از حافظه‌ی رم ۶ گیگابایتی بهره می‌برد.
گلکسی اس ۹ از وجود یک نمایشگر ۵.۸ اینچی با رزولوشن ۲٫۹۶۰ در ۱٫۴۴۰ پیکسل بهره می‌برد، حال آنکه برادر بزرگ‌تر این گوشی از نمایشگری به بزرگی ۶.۲ اینچ با همان رزولوشن بهره‌مند است. گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس از نظر ابعاد تغییراتی را در مقایسه با نسخه‌های پیش شاهد بوده‌اند که بارزترین این تغییرات افزایش ضخامت هر دو گوشی در مقایسه با نسل‌های پیشین است. با وجود اینکه گلکسی اس ۹ از نظر عرض شاهد کاهش بوده، اما ارتفاع آن بصورت محسوسی افزایش پیدا کرده است. این تغییرات در گلکسی اس ۹ پلاس کمتر ملموس است، هرچند برادر بزرگ‌تر پرچمدار سری اس سامسونگ نیز در مقایسه با نسل پیش کمی شاهد افزایش ابعاد بوده است.
دوربین در هر دو گوشی را باید از جمله‌ی ماژول‌های خواند که در مقایسه با نسل پیشین شاهد تغییرات گسترده‌ای بوده‌اند. گلکسی اس ۹ از وجود یک سنسور ۱۲ مگاپیکسلی در پشت و ۸ مگاپیکسلی در جلو برای سلفی بهره می‌برد. دوربین اصلی به لطفا تغییرات صورت گرفته قادر است تا ۲۸ درصد نور بیشتری را به سنسور انتقال دهد که از همین‌رو تصاویر بهتری در محیط‌های کم نور ثبت می‌شوند. شاید بتوان هیجان‌انگیزترین قابلیت اضافه شده به گلکسی اس ۹ را دیافراگم متغیری خواند که انعطاف‌پذیری دوربین برای ثبت تصاویر در محیط‌های کم نور را بیش از پیش افزایش می‌دهد.
براساس شرایط محیط می‌توان دیافراگم دوربین گلکسی اس ۹ را بیت f/1.5 و F/2.4 تنظیم کرد. چنین قابلیتی پیش از این محدود به دوربین‌های DSLR بود، حال آنکه در گلکسی اس ۹ شاهد استفاده از آن هستیم. از دیگر بهبودهای دوربین گلکسی اس ۹ در مقایسه با نسل پیش باید به ثبت ویدیوها با نرخ ۹۶۰ فریم در هر ثانیه اشاره کرد.
گلکسی اس ۹ پلاس از وجود دوربین دوگانه در پشت گوشی بهره می‌برد. سامسونگ برای این دوربین دوگانه از وجود دو سنسور ۱۲ مگاپیکسلی بهره می‌برد که یکی از این سنسور‌ها که به عنوان دوربین اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد همچون گلکسی اس ۹ از وجود مکانیزم دیافراگم متغیر بهره می‌برد. لنز دوربین دوم نیز از دیافراگم F/2.4 بهره می‌برد. در دوربین سلفی نیز هر دو گوشی از یک سنسور ۸ مگاپیکسلی بهره می‌برند.
سامسونگ در گلکسی اس ۹ و گلسی اس ۹ پلاس ویژگی مشابهی نظیر آنچه که در آیفون ۱۰ شاهد بودیم. اموجی‌های مبتنی بر واقعیت افزوده یا AR Emoji قابلیت جدید در گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس است که با استفاده از آن می‌توان چهره‌ی خود را در قالب اموجی مورد استفاده قرار داد. این فناوری قادر است چهره‌ی کاربری را در حالتی که وی لبخندی بر لب ندارد اسکن کرده و با استفاده از ۱۸ استیکر را تولید کند که چهره‌ی کاربر را در حالت‌های مختلف نمایش می‌دهد. کاربران همچنین قادر هستند تا اموجی مبتنی بر چهره‌ی خود را از نظر مشخصات ظاهری تغییر دهند.
یکی دیگر از ویژگی‌های جدید گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس که در مقایسه با گلکسی اس ۸ و گلکسی اس ۸ پلاس بهبود یافته، قابلیت هویت‌سنجی با استفاده از تشخیص چهره است. سامسونگ سعی کرده تا در گلکسی اس ۹ این فناوری را بهبود دهد و از این‌رو دو قابلیت تشخیص چهره و تشخیص عنبیه را با یکدیگر ترکیب کرده است. گلکسی اس ۹ قادر است تا با استفاده از این دو قابلیت ترکیب شده شانس موفقیت هویت‌سنجی کاربران در شرایط مختلف افزایش دهد. برای مثال در صورتی که گوشی نتواند به دلیل استفاده از عینک، عنبیه‌ی کاربر را تشخیص دهد، سعی می‌کند تا از طریق تشخیص چهره گوشی را قفل گشایی کند.
